Καλάμι έρημο χωριό στην Κρήτη

Το Καλάμι γεωγραφικά βρίσκεται στο νοτιοανατολικό τμήμα του Δήμου Βιάννου του Νομού Ηρακλείου. Απέχει οδικώς από το Ηράκλειο 78 χλμ, από την Ανω Βιάννο (Πρωτεύουσα του Δήμου) 14 χλμ και από την Ιεράπετρα 31 χλμ.

Το χωριό είναι χτισμένο στην άκρη μικρού λεκανοπεδίου σε υψόμετρο 480 μέτρων. Περιβάλλεται βορειοδυτικά από τον ποταμό "Μπλαβάρη", από το νότο με περιβόλια και ανατολικά από το ύψωμα του "Προφήτη Ηλία".

Το Καλάμι πιθανώς χτίστηκε στα τέλη της ενετοκρατίας και τις αρχές της τουρκοκρατίας. Φυσικοί παράγοντες, κυρίως λόγοι προστασίας από εχθρικές επιδρομές, συντέλεσαν ώστε να χτιστεί σε ημιορεινή περιοχή. Έτσι, ενώ βρίσκεται σε κοντινή απόσταση από τη θάλασσα, αυτή δεν φαίνεται για λόγους ασφαλείας. Αυτό συμβαίνει στα περισσότερα χωριά του δήμου, επειδή φοβούνταν τους διάφορους πειρατές της Μεσογείου, οι οποίοι λεηλατούσαν και βιαιοπραγούσαν κατά των κατοίκων των παραθαλάσσιων περιοχών. Έτσι ήθελαν τα χωριά τους να μην έχουν οπτική επαφή με τη θάλασσα.

Στη θέση της σημερινής εκκλησίας του χωριού, των Αγίων Γεωργίου και Χαραλάμπους, εκεί που άλλοτε πήγαιναν κρυφά οι χριστιανοί των γύρω χωριών για να προσευχηθούν, χτίστηκαν δίπλα τα πρώτα σπίτια.

Αργότερα, όλο και περισσότεροι άνθρωποι έρχονταν να κατοικήσουν στο Καλάμι, το οποίο άρχισε να μεγαλώνει και να επεκτείνεται σιγά-σιγά.Καλάμι.

Οι Καλαμιώτες ανέκαθεν ήταν άνθρωποι του κεφιού και του γλεντιού, παρά την κουραστική δουλειά τους στα χωράφια και τις οικονομικές τους δυσκολίες . Επειδή εκείνη την εποχή, ιδίως τη χειμερινή περίοδο, οι περισσότεροι βρίσκονταν στα μετόχια, τα γλέντια γίνονταν εκεί. Κυρίως στη γιορτή της Παναγίας (21 Νοεμβρίου) μαζεύονταν οι κάτοικοι απ’ όλα τα γύρω μετόχια στα Σκαφίδια, όπου βρίσκονταν η εκκλησία. Το καλοκαίρι, όταν γύριζαν στο Καλάμι, κάθε Κυριακή απόγευμα γινόταν μεγάλος χορός, με τη συνοδεία λυράρη, όπου μαζευόταν όλα το χωριό. Ο χορός γινόταν στου ‘‘Βασίλη τον Κάμπο’’ κάτω από τη σκιά που δημιουργούσαν οι καρυδιές και ονόμαζαν το μέρος ‘‘χορεύτρα’’.Σήμερα η εικόνα που παρουσιάζει το Καλάμι, έχει έντονα τα σημάδια της ερήμωσης. Τα περισσότερα σπίτια είναι εγκαταλελειμμένα, γιατί οι κάτοικοί τους έχουν μετεγκατασταθεί στους παραλιακούς οικισμούς με επίκεντρο την Ψαρή Φοράδα (Σιδωνία). Η επίσημη απογραφή του 2001 αναφέρει ότι το Καλάμι τη χρονιά εκείνη είχε 44 κατοίκους.

Η όψη που παρουσιάζει το χωριό είναι στενόμακρη, με κατεύθυνση από την ανατολή προς τη δύση. Οι δρόμοι είναι πολύ στενοί και λιθόστρωτοι και δεν επιτρέπουν την κυκλοφορία αυτοκινήτου. Αυτοκίνητα περνούν μόνο από τον περιφερειακό δρόμο του χωριού.Ως οικισμός αναφέρεται επίσημα το 1925 στο ΦΕΚ 27Α - 31/01/1925 να ορίζεται έδρα της ομώνυμης νεοϊδρυθείσας κοινότητας και μέχρι το 1931 υπαγόταν στο νομό Λασιθίου.[1] Σύμφωνα με το πρόγραμμα Καλλικράτης, μαζί με τους οικισμούς Αγία Παρασκευή, Κάτω Βίγλες, Σκαφίδια, Σταυριά, Συνδονία, Φαφλάγκος και Ψαρή Φοράδα αποτελούν την τοπική κοινότητα Καλαμίου Μουριών που υπάγεται στο δήμο Βιάννου και σύμφωνα με την απογραφή 2011 απογράφησαν 8 κάτοικοι.
Το χωριό φυσικά τώρα είναι εγκαταλελειμμένο και εικασίες το θέλουν να είναι στοιχειωμένο. Τι πραγματικά συμβαίνει;;

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Δισκογραφική εταιρεία Columbia

Γελλω κακοποιό δαιμόνιο

Μορνα ή Σκοτεινός τόπος